De teaser
Elke fantasyserie moet iets hebben waar je als lezer compleet verslingerd aan raakt. The One Ring in ‘Lord of the Rings’ is zoiets. De ring heeft een verslavend potentieel, het kleinood is begerenswaardig en destructief tegelijkertijd…my precious. Alles draait om de ban van de ring. In ‘The Wheel of Time’ is het dat controversiële channelen en de wijze waarop Robert Jordan het fenomeen uitbouwt, zodat je er als lezer op bijna pathologische wijze door gebiologeerd raakt. ‘A Song of Ice and Fire’ heeft ‘The Wall’, de muur van ijs die werelden gescheiden houdt en waarvan de verdediging een ondankbare en grimmige taak is. Die muur, zowel de enormiteit ervan als de symboliek, maakt dat je als lezer (alle gekonkel om de Iron Throne door de adelijke families van Westeros, The North en The South ten spijt) wilt weten of het de mens gegeven is het kwaad buiten de deur te houden en ten koste van wat.
Horror
Er is een fantasyserie die het ingrediënt waardoor je gebiologeerd raakt en verder wilt lezen, heeft ontwikkeld tot een ‘beschamende economie’. Zo gruwelijk en zo eng is op de keeper beschouwd deze vorm van misbruik in de serie uitgewerkt dat ik er lang onrustig van was. Ik heb het over ‘The Runelords’ van schrijver David Farland.
Zijn feodale maatschappij van de continenten Rofehavan, Inkarra, en Indhopal stoelt op het brandmerken van onderdanen en horigen. Het brandmerk in kwestie is een ijzer in de vorm van een runeteken. Brandmerken doet ongelooflijk pijn. ‘Faciltators’, prevelende magiërs die het gloeiende bloedijzer hanteren, zorgen voor een opmerkelijke overdracht van talenten tijdens de ceremonie van schroeiend vlees. Met het runeteken gebrandmerkte onderdanen geven een schenking van een bepaalde eigenschap. Ze schenken schoonheid, kracht, doorzettingsvermogen aan hun heer of dame. Of ze schenken gezichtsvermogen, stemgeluid, gehoor. Wat ze schenken zijn ze kwijt. Iemand die zijn gezichtsvermogen schenkt wordt blind, iemand die uithoudingsvermogen of kracht schenkt wordt een bedlegerig wrak. In de heer of dame stapelen de schenkingen zich op. Maar alleen zo lang als de schenkers in leven blijven. Een heer met twintig schenkingen van ‘kracht’, raakt alles kwijt als zijn rivaal de zwaar beschermde burcht die is volgestouwd met zijn kreupele onderdanen weet te vinden en hen allen uitmoordt.
The Voice
De heer Raj Ahten van Indhopal heeft ontelbare schenkingen van schoonheid, kracht en stem. Zijn stem, The Voice, veelvoudig versterkt door alle schenkingen, is onweerstaanbaar. Tegenstanders leggen huilend de wapens neer als hij fluistert. Maar Ray Ahten is geen lieverdje. Eerder het vleesgeworden kwaad. Gaborn Val Orden moet het tegen hem opnemen. Gaborn heeft twijfels over het verkrijgen van schenkingen door zijn onderdanen te brandmerken. Maar hij zal wel moeten. Of is er een andere weg?
David Falrand introduceert Gaborn Val Orden als de nieuwe Earth King. 'Erden Geboren' was de eerste menselijke Earth King. De naam is veelzeggend. Een Aardkoning, een geboren groene denker die zijn krachten put uit de aarde zelf en al wat groeit. Maar de aarde is niet alleen maar vruchtbaar, lieflijk en paradijslijk. O nee. Onder de grond roeren zich de Reavers, intelligente wormreuzen met een ingewikkelde maatschappij en met trek is al wat menselijk is.
De serie
Acht boeken verschenen er inmiddels in de serie The Runelords. Het wachten is op het negende en laatste boek: ‘A Tale of Tales’. De schaamtevolle economie van de schenkingen door brandmerken is het meest compleet uitgewerkt in het eerste boek: ‘The Sum of All Men’, waarin we leren hoe heren meer dan de som der delen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten